Badania archeologiczne w Czechach (30 VI - 11 VII i 10 - 24 VIII)

Studenci i doktoranci z Instytutu Historii Uniwersytetu Opolskiego w dniach od 30 czerwca do 11 lipca (Sławomir Horodecki, Michał Rokita, Maria Reisky i Weronika Wilk) oraz od 10 do 24 sierpnia bieżącego roku (Wojciech Dembicki, Aleksandra Morawiak, Aleksandra Gałka i Grzesiek Wieszołek) brali udział w badaniach archeologicznych na terenie Czeskiej Republiki na stanowisku w Nesvěticach prowadzonych przez Petra Čecha z Instytutu Archeologii Republiki Czeskiej w Pradze. Opiekunem grupy polskiej była dr Magdalena Przysiężna-Pizarska z Zakładu Archeologii Instytutu Historii Uniwersytetu Opolskiego, studenci uczestniczący w badaniach, to studenci specjalizacji archeologia i archiwistyka.
Stanowisko w Nesvěticach to cmentarzysko wczesnośredniowieczne, które zostało odkryte w 1968 roku. Badania rozpoczęto w 1970 roku, eksplorując pochówek szkieletowy, kości zwierzęce i fragmenty ceramiki średniowiecznej. W roku 1982 przeprowadzono badania powierzchniowe a od 1984 roku, prowadzono już badania sondażowe. Badania w latach 80-tych pozwoliły na odkrycie pochówków i zabudowy sakralnej, najprawdopodobniej kościoła z okresu wczesnego średniowiecza.
W latach 1988 - 1990 cały obszar Nesvětic stał się ważnym miejscem dla górnictwa związanego z wydobyciem węgla brunatnego. Prace kopalniane podziemne spowodowały iż warstwy archeologiczne powoli zaczęły osiadać, nawet o kilka metrów. Podjęto badania ratownicze mające na celu udokumentowanie i wyeksplorowanie obiektów osadniczych i grobowych dawnej miejscowości, nieistniejących już Nesvětic.
Stanowisko archeologiczne, na którym pracowali studenci z Instytutu Historii Uniwersytetu Opolskiego to wielowarstwowe cmentarzysko wczesnośredniowieczne datowane na XI-XII wiek. Zostało odkrytych ponad 70 pochówków szkieletowych, kompletnych i zachowanych fragmentarycznie. Biorąc pod uwagę badania prowadzone w latach wcześniejszych, możliwe jest iż łączna liczba pochówków na cmentarzysku w Nesvěticach może liczyć nawet kilkaset pochówków, co czyni stanowisko jedną z największych nekropolii wiejskich w regionie.
Pochówki ułożone są na osi wschód – zachód, zazwyczaj w pozycji wyprostowanej na wznak. Wśród wyposażenia najliczniej pojawiają się kabłączki skroniowe, zausznice, kolczyki, szklane paciorki datowane na okres wczesnego średniowiecza, nieliczny materiał stanowią przedmioty z żelaza oraz ceramiczne i kamienne artefakty. Zanotowano również nad warstwą pochówków nagrobki z piaskowca.
Zawiązana współpraca będzie kontynuowana w przyszłym roku, ponieważ planowana jest międzynarodowa konferencja naukowa w Instytucie Historii Uniwersytetu Opolskiego z udziałem kolegów i koleżanek z Czech, poświęcona tematyce cmentarzysk i obrządku pogrzebowego okresu wczesnego średniowiecza i średniowiecza.

Oprac. dr Magdalena Przysiężna-Pizarska

Fot. uczestnicy wyjazdu

 
Zebrał: G.W.
Opublikowała: A. G. 23.09.2014 r.